Siedem lat później – Janusz L. Wiśniewski, Dorota Wellman


Siedem lat czekali na tę rozmowę. Zaiskrzyło od razu.

Dwoje przyjaciół. Rozmówców. Wspaniały duet – Dorota Wellman i Janusz L. Wiśniewski – w intymnej, szczerej, drażniącej ciętą ripostą rozmowie, w której wzruszenie, powaga i humor idą łeb w łeb. Wellman przepytuje Wiśniewskiego bez cenzury. Pyta o relacje, wiarę, tęsknotę za krajem, o bycie Polakiem w Niemczech, o to, co daje popularność w Rosji, o postrzeganie męskości we współczesnym świecie, o związki na odległość i w końcu o to, co dla tak wielu z nas najważniejsze – co zrobiłby z miłości. Dopytuje, wierci dziurę w brzuchu, nie odpuszcza. Takiej relacji nie spotyka się codziennie.*

Książki-wywiady niezwykle rzadko goszczą na mojej półce, ponieważ nie przepadam za tą formą publikacji. Jednak Janusz L. Wiśniewski jest jednym z moich ulubionych polskich pisarzy i byłam niezmiernie ciekawa jego drugiej już rozmowy z Dorotą Wellman. Tym bardziej, że najpopularniejsza książka autora – Samotność w sieci – nie jest jego jedyną, ani też najlepszą publikacją, a co za tym idzie warto skusić się i przeczytać kilka innych pozycji. Wiśniewski to człowiek wszechstronny, niezwykle inteligentny, fascynujący ale też nieco tajemniczy. Cechą charakterystyczną jego twórczości jest to, że bez względu na tematykę książki, dociera głęboko wgłąb duszy czytelnika i zostawia tam niezmywalny ślad. Zmusza do refleksji, poszerza horyzonty, rzuca nowe światło na dobrze znane zjawiska, skłania do zastanowienia się nad istotą i sensem życia, oraz wywołuje śmiech i łzy. 

W niezwykle szczerej rozmowie z Wellman zdradza swoje poglądy na temat współczesnej polityki, pracy zawodowej czy miłości, ale mówi też sporo o prywatnym życiu (zwłaszcza tym na obczyźnie) oraz o swoich planach na przyszłość. Nie da się ukryć, że jest to ciekawy człowiek, pełen pasji i wiary w to, że sami jesteśmy kowalami własnego losu. To również naukowiec o wrażliwej, artystycznej duszy, kontrowersyjnych poglądach i specyficznym poczuciu humoru – przyznacie, że to niecodzienna mieszanka. 

Zaskoczył mnie fakt, że rozmowa ta przypomina dialog dwójki przyjaciół, którzy rozumieją się w pół słowa, a ich dyskusja – dynamiczna i arcyciekawa – wciąga niczym najlepsza powieść. Nie wiem na ile rozmowa została wyreżyserowana, jednak sprawia wrażenie szczerej, niekiedy nawet zbyt intymnej, by publikować ją dla szerokiego grona odbiorców. Myślę, że jeśli ktoś nie poznał jeszcze twórczości autora, albo przeczytał tylko Samotność w sieci, po lekturze wywiadu-rzeki zapragnie natychmiast poznać inne utwory autora. Dorota Wellman z klasą godną profesjonalistki poprowadziła rozmowę tak, by nie grzebiąc bezczelnie w prywatności autora, intrygująco przybliżyć czytelnikom jego sylwetkę. 

Z czystym sumieniem polecam tę pozycję, jako dodatek do twórczości autora, a także jako materiał do przemyśleń. Książka stanowi doskonały przykład na to, że dobry wywiad nie polega na szukaniu sensacji w prywatności człowieka, który ma do powiedzenia coś więcej ponad to, z kim się spotyka i dlaczego. Przeczytajcie.

PS. Na Instagramie i na Facebooku znajdziecie posty czytelników oznaczone hashtagiem #polatach #spotkaniepolatach – czy jest ktoś, kogo sami chcielibyście spotkać po latach?


Szczegóły
Tytuł: Siedem lat później
Autor: Janusz L. Wiśniewski, Dorota Wellman
Wydawnictwo: Znak Literanova 2016

* nota wydawnicza

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Zostaw ślad po sobie i proszę, nie obrażaj nikogo.
Masz pytania, wnioski, spostrzeżenia? Pisz śmiało ;)