Nic tak nie ratuje słabego dnia, jak lekka, niewymagająca lektura, która bawi, wzrusza i w dodatku przypomina uroki młodości. Nie czytałam Idealnej chemii, czyli pierwszego tomu historii stworzonej przez Simone Elkeles, ale jestem w stanie wyobrazić sobie, dlaczego rzesze nastolatek kochają braci Fuentes. Ja też ich kocham! I nawet trochę mi wstyd, że nie poznałam tej opowieści kilkanaście lat temu...

Carlos Fuentes trafia do amerykańskiego liceum, gdzie pod czujną kontrolą brata ma zacząć prowadzić normalne życie z dala od gangów, narkotykowych układów i przestępczego półświatka. Krnąbrny nastolatek nie zamierza stosować się do poleceń Alexa, a ostatnie o czym marzy to sumienna nauka i brak rozrywek. Już pierwszego dnia w szkole brat przydziela mu niańkę – uroczą, choć niezwykle irytującą dziewczynę. Kiara, jak na dziewczynę z dobrego domu przystało,  świetnie się uczy, szanuje rodziców, pomaga bliźnim, a w wolnych chwilach... naprawia samochody. Czy między dwójką tak skrajnie różnych nastolatków zaiskrzy? 

Carlos chce żyć po swojemu, nie unika ryzyka i pakuje się w sam środek narkotykowej zawieruchy, narażając na niebezpieczeństwo nie tylko siebie, ale też swoich bliskich. Starszy brat znajduje mu schronienie w domu profesora, skądinąd ojca Kiary, a stąd już tylko krok do katastrofy. Dwoje nastolatków zamkniętych w jednym domu, z jedną wspólną łazienką i zasadami których trzeba przestrzegać to idealne środowisko do uskutecznienia romansu, czyż nie? A prawo przyciągania jest niezwykle silne, zwłaszcza gdy hormony w rozgrzanym meksykańskim ciele przysłaniają rozsądek... Co z tego wyniknie? Przeczytajcie.

Wydawnictwo Amber kazało czytelnikom czekać na premierę Prawa przyciągania aż dwa lata. Fanki braci Fuentes zapewne straciły już nadzieję, jednak wreszcie, po niezrozumiałej dla mnie zmianie okładki pojawił się tom drugi i mogę się założyć, że setki nastolatek wyobrażają sobie przed snem meksykańskie ciasteczko, które przyciąga jak magnes i wybucha niczym wulkan. Gwarantuję wam, moje drogie, że emocje w powieści aż buzują ;)

Książka, mimo oczywistego młodzieżowego klimatu, urzekła mnie romantyzmem, pikantną atmosferą i wybuchowym charakterem głównego bohatera. Carlos to typowy Meksykanin, zuchwały i bezczelny, zbyt brawurowy, naszpikowany testosteronem i maksymalnie pewny siebie. Wie, że działa na kobiety i bez zahamowań korzysta z uroku osobistego. Natomiast Kiara stanowi dla niego wyzwanie, ponieważ nie przypomina dziewczyn, z którymi dotychczas miał do czynienia. Jest odporna na jego urok (oczywiście pozornie), inteligentna i wygadana, choć na co dzień walczy z nieśmiałością, którą odbiera jej zdolność mówienia (dosłownie). Kiara ma pewien defekt, z którego Carlos będzie usiłował ją po swojemu uleczyć. O jego ciekawych sposobach na podryw przeczytajcie samodzielnie ;)

Możecie pomyśleć, że historia ta opiera się na doskonale znanym schemacie: chłopak z gangu spotyka porządną dziewczynę i sprowadza ją na złą drogę.... Poniekąd tak jest, jednak Elkeles wplotła w swoją opowieść problem szeroko rozumianej tolerancji. Zgrabnie zarysowała problemy współczesnych nastolatków, takie jak kompleksy na punkcie pochodzenia, niepokoje związane z orientacją seksualną czy brak pewności siebie. Najsilniej podkreśliła uprzedzenia społeczne w stosunku do Meksykanów, którzy w Stanach są traktowani niemal tak samo źle, jak u nas Romowie. Autorka przekonuje, że w miłości pochodzenie nie ma znaczenia, a każdy człowiek ma w sobie dobro, które rozkwita w odpowiednich warunkach. 

Prawo przyciągania to wciągająca i dynamiczna opowieść utrzymana w nurcie New Adult, urzeka błyskotliwymi dialogami, oczarowuje romantyczną miłością, trzyma w napięciu dzięki zgrabnie nakreślonemu wątkowi sensacyjnemu i choć niczym nie zaskakuje, wspaniale wypełnia czas pomiędzy bardziej angażującymi lekturami. Przyjemnie spędziłam z nią czas i ze zdziwieniem odkryłam, że wcale nie miałam ochoty kończyć przygody z braćmi Fuentes. Końcowy wątek został jak dla mnie zbytnio spłycony i uproszczony, zabrakło mi mocnego uderzenia na koniec, ale w ogólnym rozrachunku jestem usatysfakcjonowana. Myślę, że kilka lat temu byłabym tą historią zachwycona, dlatego nastolatkom i wielbicielkom NA serdecznie polecam. To jedna z najlepszych powieści tego typu na rynku. Jeśli jesteście ciekawi, czy oba tomy można czytać niezależnie, odpowiadam – można, ale tom drugi zdradza bardzo wiele, więc dla własnej satysfakcji zachowajcie chronologię.

Kendji Girac co prawda nie pochodzi z meksyku, ale ta piosenka pokazuje mi, jak mógłby wyglądać i  zachowywać się Carlos ;)

Szczegóły

Tytuł: Prawo przyciągania
Autor: Simone Elkeles
Cykl: Idealna chemia, tom 2
Wydawnictwo: Amber 2015

Ocena

Treść: 4+/6

Styl: 4+/6

Okładka: 3+/6

Komu kupić: nastolatce uwielbiającej NA

Za możliwość przeczytania książki dziękuję Wydawnictwu Amber